Elektronvolt
Elektronvolt (eV) je mjerna jedinica za energiju, korištena u atomskoj i molekularnoj fizici. Definirana je kao kinetička energija koju primi elektron kada je ubrzan električnim poljem kroz potencijalnu razliku od 1 V (volt) u vakuumu. Po tome, 1 V (1 džul / kulon) pomnožen S elementarnim nabojem (1 e ili 1,60217653(14)×10-19 C) daje 1 eV, koji je jednak 1,60217653(14)×10-19 J.[1] Historijski, elektronvolt je smišljen kao jedinica mjere zbog svoje korisnosti u radu s akceleratorom čestica, jer elementarna čestica s nabojem q ima energiju E = q x U, nakon prolaska kroz razliku potencijala U, pa ako se elementarni naboj prikazuje s e, a potencijal s V, onda se energija izražava s eV.
1 eV = 1.602×10-19 J (džula). Elektronvolti su prikladni za mjerenje energije čestica i elektromagnetskog zračenja. Energija X-zraka se izražava u elektronvoltima.
Kao i kod ostalih mjernih jedinica, rabe se izvedene jedinice s prefiksima mjernih jedinica:
- 1 keV = 1.000 eV
- 1 MeV = 1.000.000 eV
- 1 GeV = 1.000.000.000 eV
- 1 TeV = 1.000.000.000.000 eV
Elektronvolt nije osnovna mjerna jedinica u međunarodnom sustavu mjernih jedinica i njena vrijednost se mora dobiti pokusima. Ona se dosta koristi u fizici, pogotovo atomska fizika, nuklearna fizika i fizika elementarnih čestica.
U kemiji, obično se kinetička energija izražava u jednom molu elektrona (6,02214179(30) × 1023) koji prolazi kroz potencijal od 1 volt. To je jednako 96,48534(2) kJ/mol. Energija ionizacije se isto izražava u elektronvoltima.
- 1 eV = 1,602176487(40)×10-19 J
- 1 eV (po atomu) = 96,485 kJ/mol [2]
Za usporedbu:
- ~624 EeV (6,24 x 1020 eV): energija potrebna za jednu 100 W električnu žarulju u jednoj sekundi (100 W = 100 J/s = 6,24 x 1020 eV/s)
- 300 EeV (3 x 1022 eV) : kozmičke zrake s najvećom energijom ikad snimljene [3]
- 14 TeV (14 x 1012 eV) : energija potrebna za sudaranje protona u velikom hadronskom sudaraču
- 1 TeV (1 x 1012 eV = 1,602×10−7 J) otprilike kinetička energija jednog letećeg komarca [4]
- 210 MeV (2,1 x 108 eV): prosječna energija oslobođena nuklearnom fisijom jednog atoma plutonija Pu-239.
- 200 MeV (2,1 x 108 eV): ukupna prosječna energija oslobođena nuklearnom fisijom jednog atoma uranija U-235.
- 17,6 MeV (1,76 x 107 eV): ukupna prosječna energija oslobođena nuklearnom fuzijom deuterija i tricija kod dobivanja helija He-4.
- 13,6 eV: energija potrebna za ionizaciju atoma vodika. Molekularne kovalentne veze imaju energiju veze reda veličine 1 eV po molekuli.
- 1,6 do 3,4 eV: energija jednog fotona vidljive svjetlosti
- 0,0375 eV: prosječna kinetička energija jedne molekule zraka na sobnoj temperaturi
U fizici elementarnih čestica elektronvolt se često koristi kao jedinica da se izrazi količina gibanja p. Razlika potencijala od 1 volt uzrokuje da elektron dobije količinu energije od jedan elektronvolt. U fizici elementarnih čestica jedna od osnovnih jedinica brzine je brzina svjetlosti u vakuumu, tako da djeljenjem energije u eV s brzinom svjetlosti u vakuumu c, količina gibanja se može opisati s eV/c. [5] [6]
Na primjer, ako je količina gibanja p elektrona recimo 1 GeV, onda se dobije:
Prema ekvivalenciji mase i energije, elektrovolt se može izraziti i kao jedinica mase. Uobičajeno je u fizici elementarnih čestica, gdje se masa i energija mogu često izjednačiti, da se koristi eV/c2, gdje je c brzina svjetlosti u vakuumu.
Na primjer, reakcija elektrona i pozitrona. Pozitron s masom 0,511 MeV/c2 može anihilirati (proces u kojem se čestica sudara sa svojom antičesticom) da bi se dobilo 1.022 MeV energije. Proton ima masu od 0,938 GeV/c2 , tako da je gigaelektronvolt veoma uobičajena jedinica za masu kod elementarnih čestica.
- 1 GeV/c2 = 1,783×10−27 kg
Atomska jedinica mase podijeljena s Avogadrovim brojem je skoro masa atoma vodika, koja je skoro i masa jednog protona.
- 1 atomska jedinica mase - Da = 931,46 MeV/c2 = 0.93146 GeV/c2
- 1 MeV/c2 = 1,074×10−3 Da (Dalton)
U nekim područjima, kao što je fizika plazme, uobičajeno je elektronvolt upotrebljavati kao jedinicu temperature. Da bismo pretvorili u K (Kelvin) koristi se Boltzmannova konstanta:
Na primjer, tipična energija magnetskog samoodržanja fuzije plazme je 15 keV, ili 170 MK (170 000 000 K).
Energija E, frekvencija ν, i valna dužina λ fotona su u odnosu:
Gdje je h Planckova konstanta, c je brzina svjetlosti u vakuumu. Za brzi proračun može poslužiti formula:
Na primjer, foton valne dužine 532 nm (zeleno svjetlo) ima energiju otprilike 2,33 eV. Ili, 1 eV odgovara infracrvenom fotonu valne dužine 1240 nm.
- ↑ SI brochure, Sec. 4.1 Table 7
- ↑ Atkins physical chemistry 9th edition
- ↑ Open Questions in Physics. German Electron-Synchrotron. A Research Centre of the Helmholtz Association. Updated March 2006 by JCB. Original by John Baez.
- ↑ CERN - Glossary
- ↑ „Units in particle physics”. Associate Teacher Institute Toolkit. Fermilab. 22 March 2002. Pristupljeno 13 February 2011.
- ↑ „Special Relativity”. Virtual Visitor Center. SLAC. 15 June 2009. Arhivirano iz originala na datum 2008-08-28. Pristupljeno 13 February 2011.