zguba

zguba (język polski)

zguba (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈzɡuba], AS: [zguba]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzecz lub osoba zgubiona, której chwilowo nie można znaleźć

(1.2) klęska, nieszczęście

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zguba	zguby
dopełniacz	zguby	zgub
celownik	zgubie	zgubom
biernik	zgubę	zguby
narzędnik	zgubą	zgubami
miejscownik	zgubie	zgubach
wołacz	zgubo	zguby

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) klęska, nieszczęście, zagłada, niepowodzenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. zgubny, zgubiony

czas. zgubić, gubić

rzecz. zgubca mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) loss; (1.2) ruin
• białoruski: (1.1) згуба ż; (1.2) гібель ż
• francuski: (1.1) perte; (1.2) abîme m, perdition ż
• jidysz: (1.2) אונטערגאַנג m (untergang)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  
• rosyjski: (1.1) потеря ż, пропажа ż
• ukraiński: (1.1) згу́ба ż
• wilamowski: (1.1) fyrderba ż

źródła: