zamęt

zamęt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzãmɛ̃nt], AS: [zãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sytuacja zakłócenia porządku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zamęt	zamęty
dopełniacz	zamętu	zamętów
celownik	zamętowi	zamętom
biernik	zamęt	zamęty
narzędnik	zamętem	zamętami
miejscownik	zamęcie	zamętach
wołacz	zamęcie	zamęty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) siać zamęt • by nie wprowadzać niepotrzebnego zamętu

synonimy:

(1.1) bezład, nieład, chaos, dezorganizacja, kakofonia, nieporządek, rozgardiasz, zamieszanie; przest. kweres; pot. bałagan, bigos, dom wariatów, galimatias, kocioł, kociokwik, kołomyja, kołowacizna, kołowanina, kołowrotek, koniec świata, meksyk, mętlik, miszmasz, młyn, obłęd, pomieszanie z poplątaniem, przewalanka, sajgon, sądny dzień, szurum-burum, urwanie głowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zamęcik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) muddle, whirl, aggro, unrest
• arabski: (1.1) جأش m
• duński: (1.1) uro w, forvirring w, uorden w
• francuski: (1.1) désordre m
• japoński: (1.1) 混乱 (こんらん, konran)
• jidysz: (1.1) חושך m n (chojszech)
• kaszubski: (1.1) werwach m, rajbach m
• rosyjski: (1.1) беспорядок m
• sanskryt: (1.1) अशान्ति ż (aśānti)
• włoski: (1.1) garbuglio m, groviglio m, sconvolgimento m

źródła: