wspinaczka

wspinaczka (język polski)

wspinaczka (1.1)

wspinaczka (1.2)

wymowa:

IPA: [fspʲĩˈnat͡ʃka], AS: [fspʹĩnačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyprawa w strome, wysokie góry

(1.2) sport. dyscyplina sportowa polegająca na pokonywaniu stromych ścian

(1.3) pot. dążenie do osiągnięcia wysokich pozycji

(1.4) kobieta, która się wspina

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wspinaczka	wspinaczki
dopełniacz	wspinaczki	wspinaczek
celownik	wspinaczce	wspinaczkom
biernik	wspinaczkę	wspinaczki
narzędnik	wspinaczką	wspinaczkami
miejscownik	wspinaczce	wspinaczkach
wołacz	wspinaczko	wspinaczki

przykłady:

(1.1) Wspinaczka na Mount Everest to moje największe marzenie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wspinaczka wysokogórska

(1.2) wspinaczka skałkowa • wspinaczka w stylu wolnym • (sztuczna) ścianka do wspinaczki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wspinacz m, wspinanie n, wspinek mos

czas. wspinać się, wspiąć się

przym. wspinaczkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wspinać + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mountaineering; (1.2) climbing
• arabski: (1.2) تسلق
• fiński: (1.2) kiipeily
• hiszpański: (1.1) ascensión ż, escalada ż, subida ż
• niemiecki: (1.1) Bergsteigen n; (1.2) Klettern n; (1.3) Klettern n; (1.4) Kletterin ż
• rosyjski: (1.1) альпинизм m, восхождение n; (1.2) скалолазание n

źródła: