vandra

vandra (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) spacerować

(1.2) przeprowadzać się

odmiana:

(1.1) att vandra, vandrar, vandrade, vandrat, vandra!

przykłady:

(1.2) En saga som har vandrat från Sydeuropa till Norden. → Bajka, która zawędrowała z południowej Europy do krajów skandynawskich.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) promenera

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vandring

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: