være

være (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) być

(1.2) znajdować się

czasownik posiłkowy

(2.1) …używany do tworzenia form czasów perfekt

odmiana:

(1-2) at være, er, var, (have) været

przykłady:

(1.1) Er din kat syg? → Czy twój kot jest chory?

(1.1) Det ville være forkert at offentliggøre disse intime breve. → Opublikowanie tych intymnych listów byłoby niewłaściwe.

(1.1) Hvor længe har Island været selvstændigt? → Jak długo Islandia jest już niepodległa?

(2.1) Hun var rejst. → (Ona) odjechała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eksistere

(1.2) befinde sig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. værelse, væren

związki frazeologiczne:

være med → przyczyniać się • være til → istnieć

etymologia:

uwagi:

źródła:

være (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) być

odmiana:

(1.1) å være, er, var, vært

przykłady:

(1.1) Hvorfor er du så trist? → Dlaczego jesteś taka smutna?

(1.1) Jeg har vært i Norge i fire måneder. → Jestem w Norwegii od czterech miesięcy.

(1.1) Det var en gang en konge som hadde en veldig stygg datter. → Był sobie kiedyś król, który miał bardzo brzydką córkę.

(1.1) Å være eller ikke være, det er spørsmålet! → Być albo nie być, oto jest pytanie!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też w nynorsk vere

źródła: