triunfo

triunfo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [tɾi.ˈuɱ.fo] lub [ˈtɾjuɱ.fo]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zwycięstwo, triumf

(1.2) sukces

(1.3) karc. atu

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od triunfar

odmiana:

(1) lm triunfos

przykłady:

(1.1) Este jugador fue el artífice del triunfo de nuestro equipo. → Ten gracz był sprawcą zwycięstwa naszej drużyny.

składnia:

kolokacje:

(1.2) alcanzar el triunfo → osiągnąć sukces • arco de triunfo → archit. łuk triumfalny

synonimy:

(1.1) victoria, éxito

(1.2) logro, éxito

antonimy:

(1.1) derrota, rota

(1.2) fracaso

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. triunfar

przym. triunfal, triunfador, triunfante, triunfalista

przysł. triunfalmente, triunfantemente

rzecz. triunfalismo m, triunfador m, triunfadora ż, triunfalista m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. triumphus

uwagi:

źródła:

triunfo (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zwycięstwo, triumf

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika triunfar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. triunfar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: