stilbit
stilbit (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miner. pospolity minerał z gromady krzemianów, kruchy, uwodniony glinokrzemian wapnia; zob. też stilbit w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stilbit stilbity dopełniacz stilbitu stilbitów celownik stilbitowi stilbitom biernik stilbit stilbity narzędnik stilbitem stilbitami miejscownik stilbicie stilbitach wołacz stilbicie stilbity
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) desmin
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stilbite
- bułgarski: (1.1) стилбит m
- francuski: (1.1) stilbite ż
- słowacki: (1.1) stilbit m
- ukraiński: (1.1) стильбіт m
- źródła:
stilbit (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „stilbit” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.