solniczka
Wygląd
solniczka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) niewielki zamknięty pojemnik do przechowywania soli, z otworkami, przez które posypuje się solą potrawy; zob. też solniczka w Wikipedii
- (1.2) niewielki pojemnik w formie miseczki lub pudełka, przeznaczony specjalnie do przechowywania soli
- (1.3) przest. anat. dołek stawowy, fovea articularis, w którym tkwi główka kości udowej[1]
- (1.4) pot. środ. akwarium słonowodne
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik solniczka solniczki dopełniacz solniczki solniczek celownik solniczce solniczkom biernik solniczkę solniczki narzędnik solniczką solniczkami miejscownik solniczce solniczkach wołacz solniczko solniczki
- przykłady:
- (1.1-2) Na stole nakrytym do obiadu, obok zastawy postawiono kryształową solniczkę i serwetnik.
- (1.1-2) Kto poprzestaje na małym, solniczką / ojców świeci między stołu darami, / ma sen spokojny, dobrej myśli brudna / chciwość nie plami.[2]
- (1.4) Kupiłem nowy baniak 500 l na solniczkę z taką obsadą ryb: zebrasoma flavescens, hepatus, pokolec białobrody, trzy błazny, dziesięć chromisów, salarias oraz jakieś małe babki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) uzupełnić / napełnić / opróżnić solniczkę • dosypać sól do solniczki • podać solniczkę komuś • postawić solniczkę • solniczka szklana / kryształowa / ceramiczna / porcelanowa / metalowa / plastikowa • solniczka elektryczna / na baterie • solniczka z serwisu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sól ż, solanka ż, solenie n, solnictwo n, zasolenie n, salserka ż
- czas. solić, dosolić, posolić, przesolić, przysolić, przesalać
- przym. solny, solankowy, słony, posolony, przesolony, słonawy, zasolony, solarski
- przysł. słono
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- abenaki: (1.1) siwani-kwatis
- angielski: (1.1) salt shaker; (1.2) salt cellar, standing salt
- arabski: (1.1) algier. arab. ملحيه
- baskijski: (1.1) gatzontzi; (1.2) gatzontzi
- bośniacki: (1.1) slanik m, solanik m, tuzluk m
- bułgarski: (1.1) солница ż
- czeski: (1.1) slánka ż; (1.2) solnička ż
- duński: (1.1) saltbøsse w
- esperanto: (1.1) salujo
- estoński: (1.1) soolatoos
- fiński: (1.1) suolasirotin
- francuski: (1.1) salière ż; (1.2) salière ż
- galicyjski: (1.1) saleiro m
- hiszpański: (1.1) salero m; (1.2) salero m
- kurmandżi: (1.1) xwêdank
- litewski: (1.2) druskinė
- macedoński: (1.1) соларник m
- niemiecki: (1.1) Salzstreuer m; (1.2) Salzstreuer m
- nowogrecki: (1.1) αλατιέρα ż; (1.2) αλατιέρα ż
- portugalski: (1.1) saleiro m
- rosyjski: (1.1) солонка
- szwedzki: (1.1) saltströare
- turecki: (1.1) tuzluk
- ukraiński: (1.1) сільничка ż
- włoski: (1.1) saliera ż
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VI: S-Ś, Warszawa 1900–1927, s. 264.
- ↑ Jan Kochanowski, Pieśń XXIV z Ksiąg wtórych