smarkacz
smarkacz (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. dziecko, mały chłopiec
- (1.2) obraź. osoba, która zachowuje się niedojrzale, dziecinnie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik smarkacz smarkacze dopełniacz smarkacza smarkaczy celownik smarkaczowi smarkaczom biernik smarkacza smarkaczy narzędnik smarkaczem smarkaczami miejscownik smarkaczu smarkaczach wołacz smarkaczu smarkacze
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. posmarkanie n, smark mos/mrz, smarkaczostwo n, smarkaczowskość ż, smarkanie n, smarkata ż, smarkateria ż, smarkatka ż, smarki nmos, smarknięcie n, smarkul mos, smarkula ż, smarkulka ż, usmarkanie n, usmarkaniec mos, wysmarkanie n, wysmarkiwanie n, zasmarkanie n, zasmarkiwanie n
- czas. posmarkać dk., smarkać ndk., smarknąć dk., usmarkać dk., wysmarkać dk., wysmarkiwać ndk., zasmarkać dk., zasmarkiwać ndk.
- przym. smarkaczowaty, smarkaczowski, smarkatowaty, smarkaty, usmarkany, zasmarkany
- przysł. smarkato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) snot-nosed; (1.2) snot-nosed
- czeski: (1.1) usmrkanec m, smrkáč
- francuski: (1.1) gamin m, marmot m, morveux; (1.2) morveux
- hiszpański: (1.1) mocoso m
- jidysz: (1.1) פּינדיוריק m (pindjurik)
- kaszubski: (1.2) smôrkòla m
- nowogrecki: (1.1) μυξιάρικο n
- słowacki: (1.1) sopliak m
- włoski: (1.1) moccioso m
- źródła: