rdzeń
rdzeń (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) istota czegoś
- (1.2) biol. tkanka miękiszowa, która wypełnia pień lub łodygę rośliny; zob. też rdzeń pnia w Wikipedii
- (1.3) jęz. główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów; zob. też rdzeń (językoznawstwo) w Wikipedii
- (1.4) najważniejszy element reaktora atomowego, w którym umieszczone są pręty paliwowe; zob. też rdzeń reaktora jądrowego w Wikipedii
- (1.5) inform. fizyczna część procesora odpowiedzialna za realizację operacji obliczeniowych; zob. też rdzeń procesora w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rdzeń rdzenie dopełniacz rdzenia rdzeni celownik rdzeniowi rdzeniom biernik rdzeń rdzenie narzędnik rdzeniem rdzeniami miejscownik rdzeniu rdzeniach wołacz rdzeniu rdzenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) pierwiastek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.3) morfem
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rdzeniowy, rdzenny, rdzeniasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) core, heart; (1.2) pith; (1.3) stem, root; (1.4) core; (1.5) core
- arabski: (1.1) مركز, محور
- baskijski: (1.3) erro; (1.4) nukleo
- esperanto: (1.2) medolo; (1.3) radiko
- kataloński: (1.1) nucli m
- kazachski: (1.3) түбір
- rosyjski: (1.1) сущность ż; (1.2) сердцевина ż; (1.3) корень m; (1.4) активная зона ż; (1.5) ядро n
- węgierski: (1.3) tőszó
- źródła: