raj
raj (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. miejsce wiecznej szczęśliwości, które istniało na początku ludzkości, które czeka również po śmierci; zob. też Eden (raj) w Wikipedii
- (1.2) przen. piękne miejsce, gdzie ludzie są szczęśliwi
- (1.3) przen. miejsce szczególnie sprzyjające jakiemuś rodzajowi aktywności[1]
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik raj raje dopełniacz raju rajów celownik rajowi rajom biernik raj raje narzędnik rajem rajami miejscownik raju rajach wołacz raju raje
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) chrześcijański / muzułmański raj
- (1.2) istny / prawdziwy / tropikalny / komunistyczny raj • wrota raju • czuć się / mieć jak w raju • Czeski Raj • Słowacki Raj
- (1.3) raj dla narciarzy / turystów… • raj podatkowy
- synonimy:
- (1.1) Eden, Rajski Ogród, niebo
- (1.2) arkadia, eden, eldorado, raj na ziemi, kraina szczęśliwości, ziemia obiecana, kraina mlekiem i miodem płynąca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- baju, baju, będziesz w raju • bez ludzi i raj się znudzi • raj utracony • wygnanie z raju • Adam cóż by poradził, gdyby Bóg w raju Ewy nie posadził • bez ludzi i raj się znudzi • rada by dusza do raju, ale grzechy nie puszczają
- etymologia:
- od prasł. *rajь, z jakiegoś języka irańskiego[2]
- por. bułg. рай, chorw. raj, czes. ráj, mac. рај, ros. рай, słc. raj i ukr. рай
- por. awest. 𐬭𐬁𐬫 i sanskr. रयि
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) paradise, eden
- arabski: (1.1) جنة ż, فردوس
- baskijski: (1.1) paradisu
- białoruski: (1.1) рай m; (1.2) рай m
- bułgarski: (1.1) рай m
- chorwacki: (1.1) raj m
- czeski: (1.1) ráj m
- duński: (1.1) paradis n, Eden n
- esperanto: (1.1) paradizo
- francuski: (1.1) paradis m
- hiszpański: (1.1) paraíso m
- islandzki: (1.1) paradís ż
- jidysz: (1.1) גן־עדן m (gan-ejdn)
- kataloński: (1.1) paradís m
- łotewski: (1.1) paradīze ż
- niderlandzki: (1.1) paradijs n
- niemiecki: (1.1) Paradies n
- norweski (bokmål): (1.1) paradis n
- nowogrecki: (1.1) παράδεισος m
- portugalski: (1.1) paraíso m
- rosyjski: (1.1) рай m, эдем m; (1.2) рай m
- rumuński: (1.1) rai; (1.2) rai
- sanskryt: (1.1) दिव n
- slovio: (1.1) раи/rai
- słowacki: (1.1) raj m
- starogrecki: (1.1) παράδεισος m
- szwedzki: (1.1) paradis n, himmel w
- tahitański: (1.1) parataito
- turecki: (1.1) behişt
- ukraiński: (1.1) рай m; (1.2) рай m
- wilamowski: (1.1) paradīs n
- włoski: (1.1) paradiso m
- źródła:
- ↑
Hasło „raj” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „raj” w: Hrvatski jezični portal.
raj (esperanto (morfem))
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) płaszczka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. rajo, segilorajo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
raj (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *rajь
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 188-189.
raj (język węgierski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
raj (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- raei
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.