polny

polny (język polski)

polna (1.1) droga

polne (1.1) kwiaty

hetman polny (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈpɔlnɨ], AS: [polny]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z polem, dotyczący pola, znajdujący się w polu

(1.2) związany z polem walki, dotyczący pola walki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	polny		polna	polne	polni	polne
dopełniacz	polnego		polnej	polnego	polnych
celownik	polnemu		polnej	polnemu	polnym
biernik	polnego	polny	polną	polne	polnych	polne
narzędnik	polnym		polną	polnym	polnymi
miejscownik	polnym		polnej	polnym	polnych
wołacz	polny		polna	polne	polni	polne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Znamy długie rzędy blaszanych garaży, a najlepiej znamy polną drogę na obrzeżach Rivoli.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bratek / dzwonek / fiołek / jaskier / klon / konik / kwiat / mak / nawrot / nornik / oset / powój / rumian / skowronek / skrzyp / storczyk / szczaw / tobołek / trzyszcz / wiąz / wyczyniec polny • droga / gorczyca • róża polna

(1.2) hetman polny • marszałek polny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pólko n, pole n, poletko n, polowanie n, upolowanie n, polówka ż

czas. polować ndk., upolować dk.

przym. polowy, poletkowy, przypolny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) field, polne kwiaty: wild flowers, polna droga: dirt road; (1.2) field
• bułgarski: (1.1) полски; (1.2) полеви
• esperanto: (1.1) kampa
• hiszpański: (1.1) campestre, campero; (1.2) de campo
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Feld-; (1.2) w złożeniach Feld-
• rosyjski: (1.1) полевой
• ukraiński: (1.1) польовий

źródła: