[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

pokora

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Pokora
wymowa:
IPA[pɔˈkɔra], AS[pokora]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) świadomość własnych ograniczeń i słabości skłaniająca do niesprzeciwiania się życiowym koniecznościom[1]
(1.2) gw. (Bukowina) żałoba[2]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) W pokorze i wytrwałości leżała ich siła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) pycha, wyniosłość
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokornienie n, spokornienie n, pokorność ż; Pokora m/ż, korność ż, upokarzanie ż, upokorzenie n, ukorzenie n
czas. pokornieć ndk., spokornieć dk., upokarzać ndk., upokorzyć dk., kornieć ndk., ukorzyć ndk.
przym. pokorny, pokorniutki, korny
przysł. pokornie, pokorniutko, kornie
związki frazeologiczne:
uderzać w pokoręw pokorze ducha
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pokora” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 171; dostęp: 26 listopada 2018.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pokora
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pokora[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokornosť ż
czas. koriť ndk., pokoriť dk., pokorovať ndk., pokoriť sa dk., pokorovať sa ndk.
przym. pokorný
przysł. pokorne
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.