pedantka
pedantka (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedantka pedantki dopełniacz pedantki pedantek celownik pedantce pedantkom biernik pedantkę pedantki narzędnik pedantką pedantkami miejscownik pedantce pedantkach wołacz pedantko pedantki
- przykłady:
- (1.1) Z Uli jest niesamowita pedantka, wszystko musi mieć równiutko poukładane.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) skrupulantka, skrupulatka, formalistka, rygorystka, purystka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedanteria ż, pedantyczność ż, pedantyzm m
- przym. pedanteryjny, pedantyczny
- przysł. pedantycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od: pedant
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: pedant
- białoruski: (1.1) педантка ż
- bułgarski: (1.1) педантка ż
- rosyjski: (1.1) педантка ż
- słowacki: (1.1) pedantka ż
- ukraiński: (1.1) педантка ż
- źródła:
pedantka (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pedantka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantnosť ż, pedantstvo n, pedantéria ż
- przym. pedantný, pedantský
- przysł. pedantne, pedantsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: