pagórek
Wygląd
pagórek (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) niewielkie wzniesienie, zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu metrów
- (1.2) przen. sterta czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pagórek pagórki dopełniacz pagórka pagórków celownik pagórkowi pagórkom biernik pagórek pagórki narzędnik pagórkiem pagórkami miejscownik pagórku pagórkach wołacz pagórku pagórki
- przykłady:
- (1.1) Pas publicznego traktu przecinał okolicę, ciągnąc się po falistych pagórkach i rozpłaszczonych nizinach[1].
- (1.2) Jeńcy złożyli na placu broń tworząc z niej spory pagórek.
- składnia:
- (1.2) pagórek + D.
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wzniesienie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pagórkowatość ż, prapagórek mrz
- przym. pagórkowy, pagórkowaty, górski, górniczy
- przysł. pagórkowato, góra
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *pagorъ / prasł. *pagorъkъ < psł. prasł. *gora z przedrostkiem prasł. *pa- wprowadzającym znaczenie 'podobny'[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) heuwel
- angielski: (1.1) hill, hump
- białoruski: (1.1) пагорак m
- bułgarski: (1.1) хълм m
- duński: (1.1) høj w
- esperanto: (1.1) monteto
- fidżyjski: (1.1) delana
- fiński: (1.1) kumpu
- francuski: (1.1) colline ż
- hiszpański: (1.1) altozano m, montecillo m
- islandzki: (1.1) hóll m, hæð ż
- kabowerdeński: (1.1) kutélu
- kaszubski: (1.1) grzãpka ż
- kataloński: (1.1) tossal m
- kazachski: (1.1) дөң, төбе
- koreański: (1.1) 언덕 (ŏndŏk)
- kornijski: (1.1) meneth m
- litewski: (1.1) kalva ż, kauburys m
- niderlandzki: (1.1) heuvel m
- niemiecki: (1.1) Hügel m
- nowogrecki: (1.1) λοφίσκος m
- pensylwański: (1.1) Barig m
- rosyjski: (1.1) холм m
- rumuński: (1.1) deal n
- szwedzki: (1.1) kulle w, knalle w, backe w
- walijski: (1.1) bryn m
- węgierski: (1.1) domb
- wilamowski: (1.1) byjł m, bəjł m, bejł m, hyjwół m, hejwuł m
- włoski: (1.1) collina ż
- zazaki: (1.1) lajek m
- źródła:
- ↑ S. Żeromski: Sen o chlebie
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „pagórek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.