ost

ost (język duński)

ost (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) spoż. ser

odmiana:

(1.1) en ost, osten, oste, ostene

przykłady:

(1.1) Han spiste fire stykker med ost. → (On) zjadł cztery kanapki z serem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ostehøvl / osteskærer → krajacz do sera • en skive / et stykke ost → plasterek / kawałek sera • smelteost / smøreost / flødeost → serek topiony

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. ostr

uwagi:

źródła:

ost (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kość, ość

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. osto, ostaro, ostejo, ostero, osteto, balenosto, fiŝosto, ludostoj, vangosto

przym. osta, ĝisosta

czas. ostiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. οστό

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 6.

źródła:

ost (język estoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zakup

(1.2) nabycie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ost (język łotewski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) wąchać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ost (język norweski (bokmål))

ost (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. ser

odmiana:

(1.1) en ost, osten, oster, ostene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ost (język romansz)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. wschód (kierunek)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ost (język szwedzki)

ost (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) spoż. ser

(1.2) geogr. wschód (kierunek)

odmiana:

(1.1) en ost, osten, ostar, ostarna

(1.2) en ost, osten; blm

przykłady:

(1.1) Man börjar vid ena ändan av bordet med fiskrätter - sill, räkor, lax o.d. - sedan kött och äggrätter, sedan efterrätt, sedan ost. → Zaczyna się przy jednym końcu stołu z daniami rybnymi - śledziem, krewetkami, łososiem itp. - potem mięso i dania z jaj, potem deser a potem ser.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mesost • osthyvel • ostkniv • ostsmörgås

synonimy:

(1.2) öst, öster

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) lyckans ost

etymologia:

uwagi:

źródła:

ost (język wilamowski)

ost (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) konar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: