obrzęd

obrzęd (język polski)

obrzęd (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔbʒɛ̃nt], AS: [obžẽnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) uporządkowany akt o znaczeniu symbolicznym, element uroczystości, wynikający z tradycji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrzęd	obrzędy
dopełniacz	obrzędu	obrzędów
celownik	obrzędowi	obrzędom
biernik	obrzęd	obrzędy
narzędnik	obrzędem	obrzędami
miejscownik	obrzędzie	obrzędach
wołacz	obrzędzie	obrzędy

przykłady:

(1.1) Poznajcie zwyczaje i obrzędy prawosławne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obrzędy pogrzebowe • obrzęd religijny • obrzęd zaślubin

synonimy:

(1.1) ceremonia, obrządek, obyczaj

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zwyczaj

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) rytuał

wyrazy pokrewne:

rzecz. obrzędowość ż, obrządek m, obrzędówka ż

przym. obrzędowy, obrządkowy

przysł. obrzędowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rite, ritual, ceremonial, ceremony, custom
• białoruski: (1.1) абрад m
• esperanto: (1.1) ceremonio
• francuski: (1.1) cérémonie ż
• hiszpański: (1.1) ceremonia ż, rito m
• niemiecki: (1.1) Brauch m, Ritual m, Zeremonie ż
• rosyjski: (1.1) обряд m, ритуал m
• ukraiński: (1.1) обряд m, ритуал m
• włoski: (1.1) cerimonia ż, rito m

źródła: