modus

modus (język łaciński)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sposób, metoda

(1.2) miara, rozmiar

(1.3) ograniczenie

(1.4) gram. tryb

odmiana:

mod|us, ~ī (deklinacja II)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

modus operandi • modus vivendi • modus tollens • modus ponens • est modus in rebus

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. modicum n, modiolus m, modius m, modificatio ż, modicitas ż, modiatio ż, modiata ż, modulātiō, modulātor, modulor, modulus

zaim. quōmodo

przysł. modō, quemadmodum, modice, modico, modifice, quomodo

przym. modialis, modicus

czas. modifico, modigero, modico

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

modus (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. tryb

odmiana:

(1.1) ett modus, moduset, modus, modusen

przykłady:

(1.1) I svenskan finns det tre modus: indikativ, imperativ och konjunktiv. → W języku szwedzkim występują trzy tryby: orzekający, rozkazujący i łączący.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: