kucharz

kucharz (język polski)

kucharz (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈkuxaʃ], AS: [kuχaš], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) kulin. ten, kto gotuje potrawy; zob. też kucharz w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: kucharzyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kucharz	kucharze
dopełniacz	kucharza	kucharzy
celownik	kucharzowi	kucharzom
biernik	kucharza	kucharzy
narzędnik	kucharzem	kucharzami
miejscownik	kucharzu	kucharzach
wołacz	kucharzu	kucharze

(2.1) zob. kucharzyć

przykłady:

(1.1) — Panie kelner, proszę wezwać kucharza, niech wyjaśni, czemu mięso jest surowe. — To jest carpaccio, proszę pana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być kucharzem • pracować jako kucharz

synonimy:

(1.1) kuchmistrz, kuk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kuchenka ż, kuchara ż, kucharstwo n, kuchnia ż, kucharzowanie n, kucharzenie n, kuchcenie n

zdrobn. kuchcik m

forma żeńska kucharka ż

czas. kucharzować ndk., kucharzyć ndk., kuchcić ndk.

przym. kucharski, kuchenny

związki frazeologiczne:

nieuk ksiądz, doktor, kucharz – siebie i ludzi w zdrowiu zawodzą • kucharza, który z głodu umrze, nie chowają na cmentarzu • kucharz dobry, co pański smak zna

etymologia:

(1.1) st.czes. kuchař < niem. Koch < łac. coquus

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• albański: (1.1) kuzhinier
• angielski: (1.1) cook
• arabski: (1.1) طباخ
• baskijski: (1.1) sukaldari
• białoruski: (1.1) кухар m
• bułgarski: (1.1) готвач
• czeski: (1.1) kuchař m
• dolnołużycki: (1.1) kuchaŕ m
• duński: (1.1) kok w
• esperanto: (1.1) kuiristo
• francuski: (1.1) cuisinier m
• górnołużycki: (1.1) kuchar m
• hiszpański: (1.1) cocinero m
• irlandzki: (1.1) cócaire
• japoński: (1.1) コック, 料理人
• kalabryjski: (1.1) cuocu
• kaszubski: (1.1) kùchôrz m
• kataloński: (1.1) cuiner m
• koreański: (1.1) 요리사
• litewski: (1.1) virėjas m
• łaciński: (1.1) coquus m
• niemiecki: (1.1) Koch m
• norweski (bokmål): (1.1) kokk m
• norweski (nynorsk): (1.1) kokk m
• nowogrecki: (1.1) μάγειρας m
• perski: (1.1) آشپز
• rosyjski: (1.1) повар m
• suahili: (1.1) mpishi
• szwedzki: (1.1) kock w
• tajski: (1.1) คนทำอาหาร (kon tam aa-hăan)
• turecki: (1.1) aşçı, ahçı
• ukraiński: (1.1) кухар m, куховар m
• węgierski: (1.1) szakács
• wilamowski: (1.1) kȫh m, kecher m
• włoski: (1.1) cuoco m, cuciniere m

źródła: