kopanie
kopanie (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od kopać
- (1.2) pot. wykopywanie ziemniaków, buraków, itp.[1]
- (1.3) pot. okres kopania (1.2)[1]
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza mianownik kopanie dopełniacz kopania celownik kopaniu biernik kopanie narzędnik kopaniem miejscownik kopaniu wołacz kopanie - (1.2-3) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopanie kopania dopełniacz kopania kopań celownik kopaniu kopaniom biernik kopanie kopania narzędnik kopaniem kopaniami miejscownik kopaniu kopaniach wołacz kopanie kopania
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopanina ż, odkopywanie n, kopnięcie n, kopniak m, koparka ż, kopanina ż, kopacz m, kopaczka ż, kop m, wykopki nmos, Kopacz ż/mrz/mos
- czas. kopać ndk., odkopać dk., dokopać dk.
- przym. kopny
- związki frazeologiczne:
- kopanie leżącego
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3
Hasło „kopanie” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- копание
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kopanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: