karny

karny (język polski)

karny (3.1)

wymowa:

IPA: [ˈkarnɨ], AS: [karny], ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: kar•ny

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary, będący karą

(1.2) praw. dotyczący karnistyki, związany z prawem karnym (1.1)

przymiotnik jakościowy

(2.1) wdrożony do posłuszeństwa

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) sport. w niektórych grach: specyficzne ukaranie strony, która popełniła przewinienie, przez znaczne ułatwienie stronie poszkodowanej zdobycia bramki, punktu itp.; zob. też rzut karny w Wikipedii

(3.2) żart. kieliszek wódki (zwykle większy), dawany do wypicia osobie spóźnionej na przyjęciu, podczas libacji itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	karny		karna	karne	karni	karne
dopełniacz	karnego		karnej	karnego	karnych
celownik	karnemu		karnej	karnemu	karnym
biernik	karnego	karny	karną	karne	karnych	karne
narzędnik	karnym		karną	karnym	karnymi
miejscownik	karnym		karnej	karnym	karnych
wołacz	karny		karna	karne	karni	karne
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	karny		karna	karne	karni	karne
dopełniacz	karnego		karnej	karnego	karnych
celownik	karnemu		karnej	karnemu	karnym
biernik	karnego	karny	karną	karne	karnych	karne
narzędnik	karnym		karną	karnym	karnymi
miejscownik	karnym		karnej	karnym	karnych
wołacz	karny		karna	karne	karni	karne
stopień wyższy karniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karniejszy karniejsza karniejsze karniejsi karniejsze dopełniacz karniejszego karniejszej karniejszego karniejszych celownik karniejszemu karniejszej karniejszemu karniejszym biernik karniejszego karniejszy karniejszą karniejsze karniejszych karniejsze narzędnik karniejszym karniejszą karniejszym karniejszymi miejscownik karniejszym karniejszej karniejszym karniejszych wołacz karniejszy karniejsza karniejsze karniejsi karniejsze
stopień najwyższy najkarniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najkarniejszy najkarniejsza najkarniejsze najkarniejsi najkarniejsze dopełniacz najkarniejszego najkarniejszej najkarniejszego najkarniejszych celownik najkarniejszemu najkarniejszej najkarniejszemu najkarniejszym biernik najkarniejszego najkarniejszy najkarniejszą najkarniejsze najkarniejszych najkarniejsze narzędnik najkarniejszym najkarniejszą najkarniejszym najkarniejszymi miejscownik najkarniejszym najkarniejszej najkarniejszym najkarniejszych wołacz najkarniejszy najkarniejsza najkarniejsze najkarniejsi najkarniejsze

(3.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karny	karne
dopełniacz	karnego	karnych
celownik	karnemu	karnym
biernik	karnego	karne
narzędnik	karnym	karnymi
miejscownik	karnym	karnych
wołacz	karny	karne

przykłady:

(1.2) Mecenas Kowalski to znakomity specjalista od prawa karnego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) odsetki karne • pole karne • karnoprawny • prawnokarny

(1.2) wydział karny • kodeks karny • prawo karne • postępowanie karne • procedura karna

synonimy:

(1.1) dyscyplinarny, karzący, organizacyjny, penitencjarny, porządkowy, regulacyjny

(1.2) karnoprawny, prawnokarny

(2.1) grzeczniutki, grzeczny, korny, oswojony, pokorny, posłuszny, potulny, powolny, skruszały, skruszony, spokorniały, spotulniały, subordynowany, ugrzeczniony, uległy, ułożony, uniżony, wytresowany, zdyscyplinowany

(3.1) karniak, rzut karny

(3.2) karniak

antonimy:

(1.1) niedyscyplinarny, niekarny, niekarzący, nieorganizacyjny, niepenitencjarny, nieporządkowy, nieregulacyjny

(2.1) agresywny, buńczuczny, czupurny, kłótliwy, napastliwy, napastniczy, niegrzeczny, niekarny, niekorny, nieoswojony, niepokorny, nieposłuszny, niepotulny, nieskruszały, nieskruszony, niespokorniały, niespotulniały, niesubordynowany, nieugrzeczniony, nieuległy, nieułożony, nieuniżony, niewytresowany, niezdyscyplinowany, prowokacyjny, zaczepny

hiperonimy:

(1.2) prawny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kara ż, karność ż, karalność ż, karnistyka ż, karnista m, karnistka ż, karniak mzw, karanie n, pokaranie n, skaranie n, ukaranie n

czas. karać ndk., pokarać dk., skarać dk., ukarać dk.

przym. karalny, karzący

przysł. karnie

związki frazeologiczne:

kolonia karna

etymologia:

(3.1) skr. pol. rzut karny

uwagi:

tłumaczenia:

(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzut karny

• angielski: (1.1) penal, punitive; (2.1) disciplined; (3.1) penalty kick, penalty
• białoruski: (1.2) крымінальны
• ukraiński: (1.1) ка́рний; (3.2) штрафни́й

źródła: