itr

itr (język polski)

itr (1.1)

wymowa:

​, IPA: [itr̥], AS: [itr̦], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Y i liczbie atomowej 39; zob. też itr w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	itr
dopełniacz	itru
celownik	itrowi
biernik	itr
narzędnik	itrem
miejscownik	itrze
wołacz	itrze

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma itr?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. Y

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. itrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. yttrium

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) yttrium
• arabski: (1.1) إتريوم
• baskijski: (1.1) itrio
• białoruski: (1.1) ітрый m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) ітар m
• czeski: (1.1) yttrium
• duński: (1.1) yttrium n
• esperanto: (1.1) itrio
• francuski: (1.1) yttrium
• hiszpański: (1.1) itrio m
• jidysz: (1.1) איטריום m (itrjum)
• kataloński: (1.1) itri m
• litewski: (1.1) itris m
• łaciński: (1.1) yttrium n
• niderlandzki: (1.1) yttrium
• niemiecki: (1.1) Yttrium n
• rosyjski: (1.1) иттрий m
• szwedzki: (1.1) yttrium
• ukraiński: (1.1) ітрій m
• volapük: (1.1) lütrin
• włoski: (1.1) ittrio m

źródła: