ironiczny

ironiczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌirɔ̃ˈɲit͡ʃnɨ], AS: [irõńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zawierający ukryte szyderstwo, drwiący pod pozorem czegoś innego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ironiczny		ironiczna	ironiczne	ironiczni	ironiczne
dopełniacz	ironicznego		ironicznej	ironicznego	ironicznych
celownik	ironicznemu		ironicznej	ironicznemu	ironicznym
biernik	ironicznego	ironiczny	ironiczną	ironiczne	ironicznych	ironiczne
narzędnik	ironicznym		ironiczną	ironicznym	ironicznymi
miejscownik	ironicznym		ironicznej	ironicznym	ironicznych
wołacz	ironiczny		ironiczna	ironiczne	ironiczni	ironiczne
stopień wyższy bardziej ironiczny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej ironiczny bardziej ironiczna bardziej ironiczne bardziej ironiczni bardziej ironiczne dopełniacz bardziej ironicznego bardziej ironicznej bardziej ironicznego bardziej ironicznych celownik bardziej ironicznemu bardziej ironicznej bardziej ironicznemu bardziej ironicznym biernik bardziej ironicznego bardziej ironiczny bardziej ironiczną bardziej ironiczne bardziej ironicznych bardziej ironiczne narzędnik bardziej ironicznym bardziej ironiczną bardziej ironicznym bardziej ironicznymi miejscownik bardziej ironicznym bardziej ironicznej bardziej ironicznym bardziej ironicznych wołacz bardziej ironiczny bardziej ironiczna bardziej ironiczne bardziej ironiczni bardziej ironiczne
stopień najwyższy najbardziej ironiczny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej ironiczny najbardziej ironiczna najbardziej ironiczne najbardziej ironiczni najbardziej ironiczne dopełniacz najbardziej ironicznego najbardziej ironicznej najbardziej ironicznego najbardziej ironicznych celownik najbardziej ironicznemu najbardziej ironicznej najbardziej ironicznemu najbardziej ironicznym biernik najbardziej ironicznego najbardziej ironiczny najbardziej ironiczną najbardziej ironiczne najbardziej ironicznych najbardziej ironiczne narzędnik najbardziej ironicznym najbardziej ironiczną najbardziej ironicznym najbardziej ironicznymi miejscownik najbardziej ironicznym najbardziej ironicznej najbardziej ironicznym najbardziej ironicznych wołacz najbardziej ironiczny najbardziej ironiczna najbardziej ironiczne najbardziej ironiczni najbardziej ironiczne

przykłady:

(1.1) Rozciągnął szeroko wargi we właściwym sobie dziwnym grymasie, wyrażającym ironiczną aprobatę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kąśliwy, sarkastyczny, zgryźliwy, złośliwy, kpiarski, kpiący, sardoniczny, szyderczy, uszczypliwy, zjadliwy; książk. kostyczny, prześmiewczy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ironia ż, ironijka ż, ironizowanie n, ironista m, ironistka ż, ironiczność ż

czas. ironizować ndk.

przysł. ironicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. ironisch < franc. ironique

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ironic
• arabski: (1.1) تهكمي
• baskijski: (1.1) ironiko
• białoruski: (1.1) іранічны
• bułgarski: (1.1) ироничен
• czeski: (1.1) ironický
• duński: (1.1) ironisk
• esperanto: (1.1) ironia
• francuski: (1.1) ironique
• gruziński: (1.1) ირონიული
• hiszpański: (1.1) irónico
• jidysz: (1.1) איראָניש
• niemiecki: (1.1) ironisch
• norweski (bokmål): (1.1) ironisk
• norweski (nynorsk): (1.1) ironisk
• nowogrecki: (1.1) ειρωνικός
• ormiański: (1.1) հեգնական
• rosyjski: (1.1) иронический
• słowacki: (1.1) ironický
• słoweński: (1.1) ironičen
• szwedzki: (1.1) ironisk
• turkmeński: (1.1) kinaýaly
• ukraiński: (1.1) іронічний
• węgierski: (1.1) ironikus
• włoski: (1.1) ironico

źródła: