intelekt
intelekt (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdolność człowieka do myślenia, zdobywania wiedzy, wyciągania logicznych wniosków, korzystania z posiadanej wiedzy i doświadczenia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik intelekt intelekty dopełniacz intelektu intelektów celownik intelektowi intelektom biernik intelekt intelekty narzędnik intelektem intelektami miejscownik intelekcie intelektach wołacz intelekcie intelekty
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kształtować / pobudzać / rozwijać intelekt • błyskotliwy / wybitny intelekt
- synonimy:
- (1.1) rozum, umysł, inteligencja, mądrość, rozsądek, oczytanie, pot. szare komórki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. intelektualista m, intelektualistka ż, intelektualizacja ż, intelektualizm m, przeintelektualizowanie n, intelekcik mrz, intelektualność ż
- przym. intelektualny, intelektualistyczny
- przysł. intelektualnie
- czas. przeintelektualizować, intelektualizować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) intellect
- białoruski: (1.1) інтэлект m
- bułgarski: (1.1) интелект m
- czeski: (1.1) intelekt m
- esperanto: (1.1) intelekto
- hiszpański: (1.1) intelecto m
- karpatorusiński: (1.1) інтелект m
- marathi: (1.1) प्रज्ञा ż
- niemiecki: (1.1) Intellekt m
- rosyjski: (1.1) интеллект m
- słowacki: (1.1) intelekt m
- ukraiński: (1.1) інтелект m
- węgierski: (1.1) intellektus
- źródła:
intelekt (język chorwacki)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /intělekt/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: in•te•lekt
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) intelekt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
intelekt (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) intelekt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik intelekt intelekty dopełniacz intelektu intelektů celownik intelektu intelektům biernik intelekt intelekty wołacz intelekte intelekty miejscownik intelektu intelektech narzędnik intelektem intelekty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. intelektuální, inteligentní
- przysł. intelektuálně
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
intelekt (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) intelekt
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. intelektuálnosť ż, intelektuál m, intelektuálka ż, intelektuálstvo n, intelektualizmus m, intelektualista m, intelektualistka ż, intelektualizácia ż
- czas. intelektualizovať ndk./dk., zintelektualizovať dk.
- przym. intelektuálny, intelektuálsky, intelektualistický, intelektualizačný
- przysł. intelektuálne, intelektuálsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: