halabarda
halabarda (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. wojsk. średniowieczna broń piechoty przypominająca topór o długim drzewcu; zob. też halabarda w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik halabarda halabardy dopełniacz halabardy halabard celownik halabardzie halabardom biernik halabardę halabardy narzędnik halabardą halabardami miejscownik halabardzie halabardach wołacz halabardo halabardy
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. halabardnik m, halabardzista m
- przym. halabardniczy, halabardowy, halabardny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Hellebarde < pragerm. Helmbarte → topór o długim trzonku < pragerm. Helm + barte → trzonek + topór < pragerm. bart → broda
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) halberd
- białoruski: (1.1) алебарда ż
- bułgarski: (1.1) алебарда ż
- duński: (1.1) hellebard
- esperanto: (1.1) halebardo
- francuski: (1.1) hallebarde ż
- hiszpański: (1.1) alabarda ż
- niemiecki: (1.1) Hellebarde ż
- nowogrecki: (1.1) αλεβάρδα ż, λογχοπέλεκυς m
- rosyjski: (1.1) алебарда ż
- słowacki: (1.1) halapartňa ż
- szwedzki: (1.1) hillebard w
- ukraiński: (1.1) алебарда ż
- węgierski: (1.1) alabárd
- włoski: (1.1) alabarda ż
- źródła: