gościniec
gościniec (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) szeroka droga
- (1.2) gastr. zajazd, pensjonat[1], karczma[2]
- (1.3) przest. i reg. (Białystok)[3] podarunek z podróży
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gościniec gościńce dopełniacz gościńca gościńców celownik gościńcowi gościńcom biernik gościniec gościńce narzędnik gościńcem gościńcami miejscownik gościńcu gościńcach wołacz gościńcu gościńce
- przykłady:
- (1.1) Gościńcem maszerowali żołnierze.
- (1.2) Zatrzymałam się w gościńcu „Petronelka”.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gościnny mos, gość m, gościna ż, gościnność ż, ugaszczanie n
- czas. gościć ndk., ugaszczać ndk., ugościć dk.
- przym. gościnny
- przysł. gościnnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) гасцінец m; (1.2) гасцініца ż; (1.3) гасцінец m
- czeski: (1.2) hostinec m
- duński: (1.1) landevej w; (1.3) souvenir w
- kaszubski: (1.2) gòscyńc m
- litewski: (1.1) zuikio pyragas
- niemiecki: (1.1) Landstraße ż; (1.2) Gasthof m, Gaststätte ż; (1.3) Souvenir n
- portugalski: (1.1) estrada ż; (1.2) pousada ż
- rosyjski: (1.1) дорога ż, тракт m; (1.2) гостиница ż; (1.3) гостинец m
- szwedzki: (1.1) landsväg w
- ukraiński: (1.1) гостинець m; (1.2) готель m; (1.3) гостинець m
- wilamowski: (1.1) śtrös
- źródła:
- ↑
Hasło „gościniec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 255.
- ↑ Dorota Zdunkiewicz-Jedynak, ABC stylistyki, w: Polszczyzna na co dzień pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2006, s. 75.