furor
furor (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik furor furory dopełniacz furoru furorów celownik furorowi furorom biernik furor furory narzędnik furorem furorami miejscownik furorze furorach wołacz furorze furory
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. furor → szaleństwo
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
furor (język angielski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) wściekłość, furia
- (1.2) pasja, uniesienie, namiętność
- (1.3) zgiełk, poruszenie
- (1.4) przejściowa moda
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
furor (język hiszpański)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wściekłość
- (1.2) pasja, uniesienie, namiętność
- (1.3) opętanie, szał
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
furor (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) szał[1], furor
- (1.2) straszenie, strach[2]
- (1.3) podjudzanie, podburzanie
- (1.4) uniesienie, zachwyt
- (1.5) smutek
czasownik
- odmiana:
- (1) fur|or, ~ōris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik furor furōrēs dopełniacz furōris furōrum celownik furōrī furōribus biernik furōrem furōrēs ablatyw furōre furōribus wołacz furor furōrēs - (2) furō, furere, furuī (koniugacja III)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1)
- (2.1)
- związki frazeologiczne:
- sentencje: furor loquendi • furor poeticus • furor scribendi
- etymologia:
- źródłosłów dla ang. furor, franc. fureur, hiszp. furor, katal. furor, pol. furor, port. furor, ros. фурор, wł. furore
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „furor” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 548.
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 276.