fælde

fælde (język duński)

wymowa:

IPA: /ˈfɛ.lə/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pułapka, zasadzka

czasownik

(2.1) ściąć, ścinać

(2.2) linieć, wylinieć

(2.3) ronić, uronić

odmiana:

przykłady:

(1.1) Min kærestes farbror fangede seksogtyve alliker i fælden. → Stryj mojej dziewczyny złapał w pułapkę dwadzieścia sześć kawek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) lægge / sætte fælde → zastawić pułapkę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. fella

uwagi:

źródła: