egocentryczny
Wygląd
egocentryczny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z egocentryzmem, świadczący o traktowaniu siebie jako najważniejszy/centralny punkt świata
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik egocentryczny egocentryczna egocentryczne egocentryczni egocentryczne dopełniacz egocentrycznego egocentrycznej egocentrycznego egocentrycznych celownik egocentrycznemu egocentrycznej egocentrycznemu egocentrycznym biernik egocentrycznego egocentryczny egocentryczną egocentryczne egocentrycznych egocentryczne narzędnik egocentrycznym egocentryczną egocentrycznym egocentrycznymi miejscownik egocentrycznym egocentrycznej egocentrycznym egocentrycznych wołacz egocentryczny egocentryczna egocentryczne egocentryczni egocentryczne
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) egoistyczny, egotyczny, narcystyczny, zaborczy[2]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. egocentryk m, egocentryczka ż, egocentryzm m, egocentryczność ż
- przysł. egocentrycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) egocentric, self-centred
- baskijski: (1.1) egozentriko
- białoruski: (1.1) эгацэнтрычны
- bułgarski: (1.1) егоцентричен
- esperanto: (1.1) egocentra
- francuski: (1.1) égocentrique, égocentriste
- hiszpański: (1.1) egocéntrico
- interlingua: (1.1) egocentric
- niemiecki: (1.1) egozentrisch
- portugalski: (1.1) egocêntrico
- rosyjski: (1.1) эгоцентричный, эгоцентрический
- słowacki: (1.1) egocentrický
- szwedzki: (1.1) självupptagen, inkrökt
- ukraiński: (1.1) егоцентричний
- włoski: (1.1) egocentrico
- źródła:
- ↑ Olga Tokarczuk, Podróż ludzi księgi, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.