duke

duke (język angielski)

wymowa:

Wspólnota Brytyjska IPA: /djuːk/

amer. IPA: /duːk/

wymowa amerykańska

wymowa brytyjska

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) książę

(1.2) amer. pot. pięści (tylko w liczbie mnogiej)

odmiana:

(1.1) lp duke; lm dukes

(1.2) blp; lm dukes

przykłady:

(1.1) George, Duke of Clarence, brother to King Edward IV of England, was said to have been drowned in a butt of Malmsey in the Tower of London in 1478. → O Jerzym, księciu Clarence, bracie króla Edwarda IV mówiono, że został utopiony w beczce z malmsey w Tower w 1478 r.

(1.2) Put up your dukes to fight. I won't attack you when all your weak spots are exposed. → Podnieś pięści do walki. Nie zaatakuję cię dopóki wszystkie twoje słabe punkty są widoczne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dukedom

przym. ducal

przysł. ducally

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

duke (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) książę

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dukerri, duketza

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: