dio

dio (esperanto)

morfologia:

di•o

wymowa:

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bóg

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	dio	dioj
akuzativo	dion	diojn

przykłady:

(1.1) Jupitero estis ĉefa dio de romianoj → Jowisz był głównym bogiem Rzymian.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) diaro

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dio, diaro, diino, diismo, diisto

przym. dia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dio (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈdjo]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od dar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dio (ido)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dzień

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dio (język włoski)

wymowa:

IPA: /ˈdio/

podział przy przenoszeniu wyrazu: di•o

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. mit. bóg, bożek, bóstwo

(1.2) przen. bóg, bożyszcze

przymiotnik

(2.1) poet. boski, doskonały, wspaniały

odmiana:

(1.1-2) lp dio; lm dei

(2.1) lp dio m, dia ż; lm dii m, die ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) il dio dell'amore → bóg miłości

(1.2) cantare come un dio → bosko śpiewać

synonimy:

(1.1) deità, divinità, nume

(1.2) asso, idolo, mago, mito, semidio

(2.1) divino, luminoso, perfetto

antonimy:

(1.2) pivello, schiappa

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dio m, deità ż

forma żeńska dea ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) łac. deus

(2.1) łac. dius

uwagi:

źródła: