cojo

cojo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈko.xo]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o człowieku, zwierzęciu: kulawy, chromy, kulejący

(1.2) o przedmiocie, meblu: chybotliwy, kulawy, chybotający się

(1.3) przen. pot. o pomyśle, planie: bezpodstawny, nieuzasadniony; słaby

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) człowiek, zwierzę: kulawy, chromy

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od coger

odmiana:

(1) lp cojo m, coja ż; lm cojos m, cojas ż

(2) lm cojos

przykłady:

(1.2) Esta silla tiene una pata coja, así que le pondré algo debajo para que no se mueva. → To krzesło ma kulawą nogę, więc włożę coś pod spód, żeby się nie ruszało.

składnia:

kolokacje:

(1.1) estar cojo → kuleć np. wskutek chwilowego urazu • ser cojo → być kulawym (bezpowrotnie) • cojo de nacimiento → kulawy od urodzenia

(1.2) estar cojo • pata coja → 1. o zwierzęciu: kulawa łapa; 2. np. o meblu: kulawa noga

(1.3) estar cojo • idea coja → słaby pomysł • planteamiento cojo → słaby plan • razonamiento cojo → bezpodstawne rozumowanie

synonimy:

(1.1, 2.1) rengo (lub renco), pot. paticojo

(1.3) infundado, incompleto, flojo, injustificado

antonimy:

(1.3) justificado

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. cojear

rzecz. cojera ż

związki frazeologiczne:

(2.1) antes se coge al mentiroso que al cojo lub antes pillan al mentiroso que al cojo → kłamstwo ma krótkie nogi

a la pata coja → na jedną nogę (np. skakać)

etymologia:

łac. coxus < łac. coxa

uwagi:

źródła: