cmentarz
cmentarz (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) obszar, gdzie celowo i niepojedynczo umieszcza się na stałe zwłoki lub prochy; zob. też cmentarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cmentarz cmentarze dopełniacz cmentarza cmentarzy celownik cmentarzowi cmentarzom biernik cmentarz cmentarze narzędnik cmentarzem cmentarzami miejscownik cmentarzu cmentarzach wołacz cmentarzu cmentarze
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cmentarz katolicki / prawosławny / żydowski / parafialny / komunalny / wojskowy / … • jechać / iść / … na cmentarz • być na cmentarzu • leżeć na jakimś cmentarzu = być pochowanym na jakimś cmentarzu
- synonimy:
- (1.1) peryfr. miasto umarłych, miejsce wiecznego spoczynku; pot. żart. aleja sztywnych, park sztywnych; daw. lud. mogilnik, smyntarz, smentarz[1]; gw. (Górny Śląsk) cmyntorz, kierchów, kierhof, kirchow, kerchow
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) nekropolia / nekropola, kirkut, daw. żalnik
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) aleja zasłużonych, kwatera
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cmentarnictwo n
- przym. cmentarny, cmentarniany, wokółcmentarny, przycmentarny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. cmyntarz < łac. cimiterium (coemeterium) < gr. κοιμητήριον od czas. κοιμῶμαι → spać, odpoczywać[2]
- źródłosłów dla białor. цвінтар
- uwagi:
- zobacz też:
Porada „nazwy cmentarzy” w: Poradnia językowa PWN.
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) begraafplaas, begraafplek
- albański: (1.1) varrezë ż
- angielski: (1.1) cemetery, graveyard
- arabski: (1.1) مقبرة ż, تربة ż, مدفن m
- baskijski: (1.1) hilerri, kanposantu
- białoruski: (1.1) могільнік m, могілкі lm
- chorwacki: (1.1) groblje n
- czeski: (1.1) hřbitov m, krchov m
- dolnołużycki: (1.1) kjarchob m
- duński: (1.1) kirkegård w
- esperanto: (1.1) tombejo, enterigejo, mortintejo, sepultejo
- fiński: (1.1) hautausmaa
- francuski: (1.1) cimetière m
- górnołużycki: (1.1) kěrchow m
- grenlandzki: (1.1) ilueqarfik, iliveqarfik
- hebrajski: (1.1) בית קברות m (bejt kwarot)
- hiszpański: (1.1) cementerio m, camposanto m
- interlingua: (1.1) cemeterio
- irlandzki: (1.1) reilig ż
- islandzki: (1.1) kirkjugarður m
- jidysz: (1.1) בית־עולם m/n (bejs-ojlem)
- karaimski: (1.1) мэзарлыкъ
- kaszubski: (1.1) smãtôrz m
- kataloński: (1.1) cementiri m
- kazachski: (1.1) зират
- kornijski: (1.1) ynkleudhva ż
- litewski: (1.1) kapinės lm
- łaciński: (1.1) coemeterium n
- łotewski: (1.1) kapi m lm
- macedoński: (1.1) гробишта lm
- maltański: (1.1) ċimiterju m
- niderlandzki: (1.1) begraafplaats ż, kerkhof n
- niemiecki: (1.1) Friedhof m
- norweski (bokmål): (1.1) kirkegård m, gravlund m
- nowogrecki: (1.1) κοιμητήριο n, νεκροταφείο n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) cemitério m
- północnolapoński: (1.1) girkogárdi
- rosyjski: (1.1) кладбище n
- rumuński: (1.1) cimitir n
- słowacki: (1.1) cintorín m
- szwedzki: (1.1) kyrkogård w, begravningsplats w
- ukraiński: (1.1) кладовище n, цвинтар m
- walijski: (1.1) mynwent
- wepski: (1.1) kaumišt
- węgierski: (1.1) temető
- wilamowski: (1.1) kjyh́h́juəf m, kiychhöf m, kjyhüf m
- włoski: (1.1) cimitero m, camposanto m
- źródła: