chodziarz

chodziarz (język polski)

chodziarze (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. zawodnik uprawiający chód sportowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chodziarz	chodziarze
dopełniacz	chodziarza	chodziarzy
celownik	chodziarzowi	chodziarzom
biernik	chodziarza	chodziarzy
narzędnik	chodziarzem	chodziarzami
miejscownik	chodziarzu	chodziarzach
wołacz	chodziarzu	chodziarze

przykłady:

(1.1) Wybitny tyski chodziarz wywalczył olimpijskie złoto.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekkoatleta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chodzenie n, chodzik mrz, chód mrz

forma żeńska chodziarka ż

czas. chadzać ndk., chodzić ndk.

przym. chodny, chodnikowy, chodliwy, chodziwy, chodziarski

wykrz. chodu

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. chodzić + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) racewalker
• hiszpański: (1.1) marchador m, marchista m
• nowogrecki: (1.1) βαδιστής m (vadistís)
• szwedzki: (1.1) gångare w
• włoski: (1.1) marciatore m

źródła: