burzan
Wygląd
burzan (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zwarte zbiorowisko wysokiej roślinności stepowej, najczęściej łopianów i ostów[1]; zob. też burzan w Wikipedii
- (1.2) przen. zarośla, gąszcze
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burzan burzany dopełniacz burzanu burzanów celownik burzanowi burzanom biernik burzan burzany narzędnik burzanem burzanami miejscownik burzanie burzanach wołacz burzanie burzany
- przykłady:
- (1.1) Najbystrzejszy wzrok nie mógłby odkryć jednej żywej duszy ani nawet żadnego ruchu w ciemnych, zeschniętych i zwiędłych burzanach[2].
- (1.1) Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi, • Omijam koralowe ostrowy burzanu[3].
- (1.2) Już pilnuje cieląt, które szukają zielonej trawy w burzanach dzikiego bzu za wsią rosnących (…)[4]
- (1.2) Rzadka postać ludzka przesuwała się przez szeroką drogę środkiem wsi wijącą, której część trawą i burzanami zarosła[5].
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) chaszcze
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: