brutalność

brutalność (język polski)

wymowa:

IPA: [bruˈtalnɔɕt͡ɕ], AS: [brutalność] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. cecha tego, co brutalne, agresywne, pełne przemocy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brutalność	brutalności
dopełniacz	brutalności	brutalności
celownik	brutalności	brutalnościom
biernik	brutalność	brutalności
narzędnik	brutalnością	brutalnościami
miejscownik	brutalności	brutalnościach
wołacz	brutalności	brutalności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brutalizm

antonimy:

(1.1) łagodność

hiperonimy:

(1.1) okrucieństwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brutal mos, brutalka ż, brutalizm mrz, brutalskość ż, brutalizacja ż, brutalizowanie n, brutalistyczność ż

czas. brutalizować ndk., zbrutalizować dk.

przym. brutalny, brutalski

przysł. brutalnie, brutalsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. brutalny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) brutality
• arabski: (1.1) وحشية, شراسة
• białoruski: (1.1) жорсткасць ż
• duński: (1.1) brutalitet w
• francuski: (1.1) brutalité ż
• hindi: (1.1) पशुता ż
• hiszpański: (1.1) brutalidad ż
• nowogrecki: (1.1) βαναυσότητα ż, τραχύτητα ż
• rosyjski: (1.1) жестокость ż
• sanskryt: (1.1) पशुता ż
• słowacki: (1.1) brutalita ż, brutálnosť ż
• ukraiński: (1.1) брутальність ż, жорстокість ż
• węgierski: (1.1) brutalitás

źródła: