błagać

błagać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbwaɡat͡ɕ], AS: [bu̯agać] ​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) żarliwie, usilnie prosić

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		błagać
czas teraźniejszy		błagam	błagasz	błaga	błagamy	błagacie	błagają
czas przeszły	m	błagałem	błagałeś	błagał	błagaliśmy	błagaliście	błagali
	ż	błagałam	błagałaś	błagała	błagałyśmy	błagałyście	błagały
	n	błagałom	błagałoś	błagało
tryb rozkazujący		niech błagam	błagaj	niech błaga	błagajmy	błagajcie	niech błagają
pozostałe formy czas przyszły m będę błagał, będę błagać będziesz błagał, będziesz błagać będzie błagał, będzie błagać będziemy błagali, będziemy błagać będziecie błagali, będziecie błagać będą błagali, będą błagać ż będę błagała, będę błagać będziesz błagała, będziesz błagać będzie błagała, będzie błagać będziemy błagały, będziemy błagać będziecie błagały, będziecie błagać będą błagały, będą błagać n będę błagało, będę błagać będziesz błagało, będziesz błagać będzie błagało, będzie błagać czas zaprzeszły m błagałem był błagałeś był błagał był błagaliśmy byli błagaliście byli błagali byli ż błagałam była błagałaś była błagała była błagałyśmy były błagałyście były błagały były n błagałom było błagałoś było błagało było forma bezosobowa czasu przeszłego błagano tryb przypuszczający m błagałbym, byłbym błagał błagałbyś, byłbyś błagał błagałby, byłby błagał błagalibyśmy, bylibyśmy błagali błagalibyście, bylibyście błagali błagaliby, byliby błagali ż błagałabym, byłabym błagała błagałabyś, byłabyś błagała błagałaby, byłaby błagała błagałybyśmy, byłybyśmy błagały błagałybyście, byłybyście błagały błagałyby, byłyby błagały n błagałobym, byłobym błagało błagałobyś, byłobyś błagało błagałoby, byłoby błagało imiesłów przymiotnikowy czynny m błagający, niebłagający ż błagająca, niebłagająca błagające, niebłagające n błagające, niebłagające imiesłów przymiotnikowy bierny m błagany, niebłagany błagani, niebłagani ż błagana, niebłagana błagane, niebłagane n błagane, niebłagane imiesłów przysłówkowy współczesny błagając, nie błagając rzeczownik odczasownikowy błaganie, niebłaganie

przykłady:

(1.1) Sandra, udając ciężko przestraszoną, od razu zaczęła przepraszać Stasia błagając, aby wszystko jej wybaczył.

składnia:

kolokacje:

(1.1) błagać o pomoc • błagać o przebaczenie

synonimy:

(1.1) upraszać, nalegać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błaganie n, przebłaganie n, przebłagiwanie n, wybłaganie n, wybłagiwanie n, ubłaganie n, ubłagiwanie n

przym. błagający, błagany, błagalny

czas. przebłagać dk., przebłagiwać ndk., ubłagać dk., ubłagiwać ndk., wybłagać dk., wybłagiwać ndk.

związki frazeologiczne:

błagać na wszystkie świętości

etymologia:

st.czes. blahati → wielbić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beseech, supplicate, plead
• baskijski: (1.1) erregutu, arrenka eskatu, otoiztu
• białoruski: (1.1) маліць, умаляць, упрошваць
• duński: (1.1) bede, bønfalde
• francuski: (1.1) supplier, implorer
• hiszpański: (1.1) rogar
• interlingua: (1.1) deprecar, obsecrar, rogar, supplicar, implorar
• jidysz: (1.1) באַשווערן (baszwern), בעטן רחמים (betn rachmim)
• kataloński: (1.1) implorar
• litewski: (1.1) maldauti
• łaciński: (1.1) oro, imploro, deprecor, exoro, supplico, comprecor, obsecro
• nowogrecki: (1.1) ικετεύω
• rosyjski: (1.1) умоля́ть
• ukraiński: (1.1) благати
• włoski: (1.1) implorare, supplicare

źródła: