Szkło
Szkło (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka we wschodniej Polsce i na zachodniej Ukrainie, prawy dopływ Sanu[1][2]; zob. też Szkło (dopływ Sanu) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Szkło dopełniacz Szkła celownik Szkłu biernik Szkło narzędnik Szkłem miejscownik Szkle wołacz Szkło
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Szkła • nad Szkłem • Szkło wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Szkła • pływać / płynąć Szkłem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Szkło” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa, 1890.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 349.