Orinoko
Orinoko (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- (spolszczona) ‹orinoko›
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński[1], nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Ameryce Południowej w Wenezueli i Kolumbii[2]; zob. też Orinoko w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Orinoko Orinoko dopełniacz Orinoko Orinoko celownik Orinoko Orinoko biernik Orinoko Orinoko narzędnik Orinoko Orinoko miejscownik Orinoko Orinoko wołacz Orinoko Orinoko
- przykłady:
- (1.1) Rzeki te płyną, jak Orinoko, przez gęste lasy, ale niema tu wcale komarów, ani krokodyli[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Orinoko • nad Orinoko • Orinoko wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Orinoko • pływać / płynąć Orinoko
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Orinoco
- czeski: (1.1) Orinoko
- niemiecki: (1.1) Orinoko
- rosyjski: (1.1) Ориноко
- włoski: (1.1) Orinoco
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 218.
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 635, 641.
- ↑ Aleksander Humboldt, Podróż po rzece Orinoko (tłum. Franciszek Mirandola, wyd. 1925)