Maurycy

Maurycy (język polski)

wymowa:

IPA: [mawˈrɨʦ̑ɨ], AS: [mau̯rycy], zjawiska fonetyczne: u → ł  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Maurycy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Maurycy	Maurycowie
dopełniacz	Maurycego	Maurycych
celownik	Maurycemu	Maurycym
biernik	Maurycego	Maurycych
narzędnik	Maurycym	Maurycymi
miejscownik	Maurycym	Maurycych
wołacz	Maurycy	Maurycowie
depr. M. i W. lm: (te) Mauryce

przykłady:

(1.1) Nie przyjechał także Maurycy, co drugi mąż Krystyny uznał za obraźliwe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Maurycy • brat / kuzyn / wujek / dziadek Maurycy • mężczyzna imieniem (o imieniu) Maurycy • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Maurycy • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Maurycy • otrzymać / dostać / przybrać imię Maurycy • dzień imienin / imieniny Maurycego

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Maurycowa ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. Mauricius < łac. Maurus

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Maurice
• czeski: (1.1) Mořic m
• słowacki: (1.1) Móric m
• włoski: (1.1) Maurizio m

źródła: