Irbit

Irbit (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w azjatyckiej części Rosji, znajdująca się na terenie obwodu swierdłowskiego, uchodzi do Nicy w dorzeczu rzeki Tury; zob. też Irbit (rzeka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Irbit	Irbity
dopełniacz	Irbitu	Irbitów
celownik	Irbitowi	Irbitom
biernik	Irbit	Irbity
narzędnik	Irbitem	Irbitami
miejscownik	Irbicie	Irbitach
wołacz	Irbicie	Irbity

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Irbitu • nad Irbitem • Irbit wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Irbitu • pływać / płynąć Irbitem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Ирбит m

źródła: