Cygan
Cygan (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. osoba narodowości cygańskiej (romskiej); zob. też Cyganie w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (2.1) geogr. gajówka w Polsce leżąca w gminie Lubochnia, w województwie łódzkim; zob. też Cygan (województwo łódzkie) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Cygan Cyganie dopełniacz Cygana Cyganów celownik Cyganowi Cyganom biernik Cygana Cyganów narzędnik Cyganem Cyganami miejscownik Cyganie Cyganach wołacz Cyganie Cyganie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Cygan dopełniacz Cygana celownik Cyganowi biernik Cygan narzędnik Cyganem miejscownik Cyganie wołacz Cyganie
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cygan m, cygańskość ż, cygańszczyzna ż, Cyganiątko n, Cyganeczka ż, Cyganicha ż, cyganeria ż, cyganienie n, ocyganienie n, cygański m, Cyganówka ż, Cygany nmos, Cyganki nmos
- czas. cyganić ndk., ocyganić dk., wycyganić dk.
- przym. cygański
- przysł. cygańsko
- związki frazeologiczne:
- Cygan swymi dziećmi świadczy • kowal zawinił, a Cygana powiesili • dla towarzystwa dał się Cygan powiesić
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Słowa „Cygan”, „Cyganka” posiadają neutralny wydźwięk i są powszechnie używane, chociaż nieco negatywny odcień nadają im stereotypowe odniesienia. Stosowane synonimiczne słowo „Rom”, jest określeniem poprawnym politycznie, ale stworzonym sztucznie pod koniec XX wieku i nie występuje w tradycji języka polskiego. Ze względu na to, że etnonim „Cygan” uległ procesowi apelatywizacji i stał się rzeczownikiem pospolitym o negatywnym znaczeniu i pejoratywnym zabarwieniu emocjonalnym, wprowadzono do polszczyzny ogólnej nazwę Rom, wywodzącą się z cygańskiego rom ‘człowiek’[1].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Gypsy
- arabski: (1.1) نوري
- baskijski: (1.1) ijito
- białoruski: (1.1) цыган m
- bułgarski: (1.1) циганин m
- czeski: (1.1) Cikán m
- duński: (1.1) sigøjner w
- esperanto: (1.1) cigano
- francuski: (1.1) tsigane m, manouche m
- galicyjski: (1.1) xitano m
- hiszpański: (1.1) gitano m
- interlingua: (1.1) bohemo
- jidysz: (1.1) ציגײַנער
- litewski: (1.1) čigonas m
- łaciński: (1.1) Zinganus m
- łotewski: (1.1) čigāns m
- niemiecki: (1.1) Zigeuner m
- norweski (bokmål): (1.1) sigøyner m
- portugalski: (1.1) cigano m
- rosyjski: (1.1) цыган m
- slovio: (1.1) Cigan
- słowacki: (1.1) Cigán m
- turecki: (1.1) Çingene
- ukraiński: (1.1) циган m
- węgierski: (1.1) cigány
- wilamowski: (1.1) Cejgon m
- włoski: (1.1) zingaro m, zigano m, zingano m, gitano m
- źródła:
- ↑
Porada „zapożyczenia romskie” w: Poradnia językowa PWN.