łatwopalność
łatwopalność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. cecha tego, co łatwopalne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łatwopalność łatwopalności dopełniacz łatwopalności łatwopalności celownik łatwopalności łatwopalnościom biernik łatwopalność łatwopalności narzędnik łatwopalnością łatwopalnościami miejscownik łatwopalności łatwopalnościach wołacz łatwopalności łatwopalności
- przykłady:
- (1.1) Materiały te, ze względu na ich łatwopalność, przechowujemy poza głównym budynkiem.
- składnia:
- (1.1) łatwopalność + D. (czegoś)
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) trudnopalność, niepalność
- hiperonimy:
- (1.1) palność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. łatwopalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. łatwopalny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inflammability
- duński: (1.1) brandbarhed w, letantændelighed w
- francuski: (1.1) inflammabilité ż
- rosyjski: (1.1) легковоспламеняемость ż (legkovosplamenâemostʹ)
- ukraiński: (1.1) легкозаймистість ż (legkozajmistìstʹ)
- włoski: (1.1) infiammabilità ż
- źródła:
- ↑
Hasło „łatwopalność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „łatwopalność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.