ćwiek

ćwiek (język polski)

ćwiek (1.1)

opaska nabijana ćwiekami (1.3)

wymowa:

IPA: [t͡ɕfʲjɛk], AS: [ćfʹi ̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• post. utr. dźw.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzem. duży gwóźdź z szeroką główką używany w budownictwie drewnianym

(1.2) rzem. szewska szpilka drewniana służąca do przybijania podeszew

(1.3) metalowy kolec służący do ozdabiania ubrań

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ćwiek	ćwieki
dopełniacz	ćwieka	ćwieków
celownik	ćwiekowi	ćwiekom
biernik	ćwiek	ćwieki
narzędnik	ćwiekiem	ćwiekami
miejscownik	ćwieku	ćwiekach
wołacz	ćwieku	ćwieki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) sztyft

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gwóźdź

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ćwiekowanie n, ćwiekacz m, ćwiekarka ż, ćwiekulec m

zdrobn. ćwieczek m

czas. ćwiekować ndk.

przym. ćwiekowy

związki frazeologiczne:

mieć ćwieka w głowie • wbić sobie ćwieka / wbić sobie ćwieka w głowę • wybić ćwieka z głowy • zabić ćwieka

etymologia:

śwn. zwëc → 'gwóźdź w środku tarczy'

uwagi:

zob. też ćwiek w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: