kanonier
kanonier (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanonier kanonierzy dopełniacz kanoniera kanonierów celownik kanonierowi kanonierom biernik kanoniera kanonierów narzędnik kanonierem kanonierami miejscownik kanonierze kanonierach wołacz kanonierze kanonierzy depr. M. i W. lm: (te) kanoniery
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) artylerzysta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) кананір m
- bułgarski: (1.1) канонир m
- niemiecki: (1.1) Kanonier m
- rosyjski: (1.1) канонир m
- słowacki: (1.1) kanonier m
- ukraiński: (1.1) канонір m
- źródła:
kanonier (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) delostrelec m
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanonierka ż
- przym. kanoniersky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 305.