forkuri

forkuri (esperanto)

morfologia:

for•kur•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) uciekać, odbiec, czmychać, pierzchać, bryknąć

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	forkuras	forkuranta	forkurata
pasinta	forkuris	forkurinta	forkurita
venonta	forkuros	forkuronta	forkurota
kondicionalo	forkurus
imperativo	forkuru

przykłady:

(1.1) Se mi forkurus, mi perdus la vizaĝon → Jeślibym uciekł, straciłbym twarz.

(1.1) Mi volis lin bati, sed li forkuris de mi. → Chciałem go bić, ale uciekł ode mnie.

(1.1) La malfeliĉa infano forkuris kaj kaŝis sin en la plej proksima arbaro. → Biedne dziecko odbiegło i ukryło się w bliskim lesie.

(1.1) Se li forkuros de batalilo fera, trafos lin pafarko kupra. → Gdy będzie uciekał przed bronią żelazną, trafi go łuk brązowy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kuri

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: