czapla

czapla (język polski)

czapla (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑apla], AS: [čapla] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Ardeidae Leach, duży ptak brodzący; zob. też czaple (ptaki) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czapla	czaple
dopełniacz	czapli	czapli / czapel
celownik	czapli	czaplom
biernik	czaplę	czaple
narzędnik	czaplą	czaplami
miejscownik	czapli	czaplach
wołacz	czaplo	czaple

przykłady:

(1.1) Chórem ozwały się różowe czaple, błękitne żurawie i białe łabędzie na wodach, pawie i bengali w lasach, a do wtóru im rozlegały się dźwięki strun, nawiązanych na muszlę perłową, i słowa ludzkiej pieśni.

składnia:

kolokacje:

(1.1) młode / samiec / samica czapli • czaple gniazdują / odlatują / polują • czapla biała • czapla łupkowata • czapla modronosa • czapla nadobna • czapla purpurowa • czapla siwa • czapla złotawa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czaplowate lm nmos

przym. czapli

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *čap'a

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heron
• białoruski: (1.1) чапля ż (čaplâ)
• bułgarski: (1.1) чапла ż (čapla)
• czeski: (1.1) volavka ż
• duński: (1.1) hejre w
• esperanto: (1.1) ardeo, egretardeo
• francuski: (1.1) héron m
• hiszpański: (1.1) garza ż
• jawajski: (1.1) blekok
• kazachski: (1.1) құтан (qutan)
• niemiecki: (1.1) Reiher m
• nowogrecki: (1.1) ερωδιός m
• rosyjski: (1.1) цапля ż (caplâ)
• sanskryt: (1.1) अरिष्ट (ariṣṭa)
• słowacki: (1.1) volavka ż
• szwedzki: (1.1) häger w
• ukraiński: (1.1) чапля ż (čaplâ)
• węgierski: (1.1) kócsag
• włoski: (1.1) airone m

źródła: