Maria

Maria – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które oznacza „być pięknym” lub „wspaniałym”.

• Czekaj, Maryś nas,
  Niedaleki czas,
  Gdy zmora przepadnie zła,
  Będzie radość, aż
  Błyśnie w oku łza.
  
  Nie płacz, Maryś, nie
  Nie powtórzy się!
  Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz,
  Salut daj na wschód,
  Na zachód marsz!
  • Autor: Adam Ważyk, Marsz Pierwszego Korpusu

• Jak te imiona błogi los spotyka,
  Które Maryja w swój imionnik przyjmie.
  Kto Maryją do swego wpisze imionnika,
  Wpisze tylko j e d n o imię.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Z albumu Maryli Puttkamerowej

• Malarzu czarodzieju! u ciebie pożyczę
  Odkradzione od mojej Maryi oblicze.
  Wiecznie ją będę cisnął na sercu uprzejmie,
  Z cienia jej nigdy oczu i myśli nie zdejmie.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Do K... von D...

• Oj, siadaj, siadaj, Maryś, kochanie,
  nic nie pomoże twoje płakanie,
  nic nie nada, nie pomoże,
  kiedy konie stoją w wozie,
  pojedziemy wraz!
  • Źródło: poezja ludowa

• Zwano ją Czarną Mańką wśród ulicy,
  znali ją dobrze wszyscy wszerz i w krąg
  (…)
  Na Czerniakowskiej, Górnej, na Woli,
  W ciemnych spelunkach, gdzie życie wre,
  Hej! tam w kompanii często, do woli
  Noc całą Mańka bawiła się.
  • Źródło: warszawska ballada podwórkowa

Adresowane do Marii

• Lubię, gdy stajesz ze mną
  Na tym tu wiejskim balkonie,
  Który poczerniał od deszczów
  Lecz dzisiaj mi w blasku tonie.
  
  Lubię, gdy z tego dzbana
  Podlewasz kwiaty na grzędzie,
  Marząca lub głośno mówiąca,
  Jaka to rozkosz z nich będzie.
  • Autor: Jan Kasprowicz, wiersz do żony, Marusi Bunin

• Pani znała wagę rzeczy, miarę, umiar,
  W chmurze ogród słoneczników szedł przed nią.
  Nikt z umarłych w powieści nie umarł,
  Choć odeszli swą drogą powszednią.
  • Autor: Mieczysław Jastrun, Pamięci Marii Dąbrowskiej