Księga cmentarna

Księga cmentarna (ang. Graveyard Book) – powieść fantastyczna z pogranicza horroru i czarnej komedii, autorstwa Neila Gaimana, wydana w 2008 roku. Cytaty wg wyd. Wydawnictwo MAG, Warszawa 2014, tłumaczenie Paulina Braiter.

• Bądź dziurą, bądź pyłem, bądź myślą, bądź tchnieniem.
  Bądź nocą, ciemnością, umysłem, marzeniem.
  I wśliźnij się, usuń się, przeniknij, czym prędzej
  Nad, pod, dookoła, w kąt, na bok, pomiędzy.
  • Postać: Liza Hempstock
  • Opis: pomagając Niktowi stać się niewidzialnym.
  • Źródło: rozdział 4, Nagrobek dla wiedźmy, s. 97, 98

• Chcę poznać życie (…). Chcę ująć je w dłonie. Chcę zostawić ślady stóp na piasku bezludnej wyspy, chcę grać z ludźmi w piłkę. Chcę… (…) Chcę wszystkiego.
  • Postać: Nikt Owens
  • Źródło: rozdział 8, Rozstania i pożegnania, s. 224

• – I co z tego? To tylko śmierć. No wiesz, wszyscy moi najlepsi przyjaciele są martwi.
  – Tak. – Silas się zawahał. – Istotnie. I w większości pokończyli już to, co mieli do zrobienia na tym świecie. Ale ty nie, ty jesteś żywy, Nik. To znaczy, że masz nieskończony potencjał, możesz zrobić, co tylko zechcesz, stworzyć, co zechcesz, marzyć, o czym zechcesz. Jeśli zmienisz świat, świat się zmieni. Potencjał. Gdy umrzesz, to wszystko przeminie. Dobiegnie końca. Stworzysz już wszystko, co miałeś stworzyć, wyśnisz swój sen, zapiszesz swoje imię. Możesz zostać tu pogrzebany, możesz nawet krążyć po cmentarzu, ale twój potencjał się wyczerpie.
  • Źródło: rozdział 6, Szkolne lata Nikta Owensa, s. 130
  • Zobacz też: potencjał, śmierć

• Jeśli na nic się nie odważysz, gdy minie dzień, niczego nie zyskasz.
  • Postać: Nehemiah Trot
  • Źródło: rozdział 7, A imię ich Jack, s. 170

• Ludzie chcą zapomnieć o tym co niemożliwe. Dzięki temu ich świat staje się bezpieczniejszy.
  • Postać: Silas
  • Źródło: rozdział 7, A imię ich Jack, s. 170

• (…) ludzie, którzy wierzą, że będą szczęśliwi, jeśli przeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak nie działa. Gdziekolwiek się udasz, zabierasz tam siebie, jeśli rozumiesz, co mam na myśli.
  • Postać: Silas
  • Źródło: rozdział 4, Nagrobek dla wiedźmy, s. 76
  • Zobacz też: szczęście

• Na cmentarzach zazwyczaj nie panuje demokracja, a przecież śmierć to największa demokratka (…).
  • Źródło: rozdział 1, Jak Nikt nie odszedł z cmentarz, s. 24
  • Zobacz też: cmentarz

• – Nie wygląda jak nikt poza nim samym – oświadczyła stanowczo. – Nikt.
  – W takim razie nazwijmy go Nikt – zaproponował Silas. – Nikt Owens.
  • Źródło: rozdział 1, Jak Nikt nie odszedł z cmentarz, s. 20
  • Zobacz też: nikt

• Są tacy (…) którzy wierzą, że cała ziemia jest uświęcona, że była święta nim się na niej zjawiliśmy, i taka pozostanie. Lecz tu, w waszej krainie, ludzie błogosławią kościoły i ziemię przeznaczoną na pogrzeby, by ją poświęcić. Obok niej pozostawiają niepoświęconą ziemię, zwaną polem garncarza, w której grzebią zbrodniarzy, samobójców i ludzi innej wiary.
  • Postać: Silas
  • Źródło: rozdział 4, Nagrobek dla wiedźmy, s. 75

• Strach jest zaraźliwy, potrafi się udzielić. Czasami wystarczy, by ktoś powiedział, że się boi, i strach staje się prawdziwy.
  • Źródło: rozdział 6, Szkolne lata Nikta Owensa, s. 138
  • Zobacz też: strach

• (…) szkoda życia dla was żywych (…). Bo jedno z nas jest zbyt głupie, by żyć, i to nie jestem ja. (…). Za głupi, by żyć.
  • Postać: Liza Hempstock
  • Źródło: rozdział 8, Rozstania i pożegnania, s. 220
  • Zobacz też: życie

• To właśnie różnica między żywymi i umarłymi, nieprawdaż? (…) Umarli cię nie zawodzą. Przeżyli już swoje życie, zrobili to co zrobili. My się nie zmieniamy, żywi natomiast zawsze zawodzą.
  • Postać: Liza Hempstock
  • Źródło: rozdział 6, Szkolne lata Nikta Owensa, s. 145

• Uda się gdzieś, gdzie nikt go nie zna, całymi dniami będzie siedział w bibliotece, czytał książki i słuchał oddechów ludzi. Zastanawiał się, czy na świecie wciąż istnieją bezludne wyspy, takie jak ta, na której rozbił się Robinson Crusoe. Mógłby zamieszkać na jednej z nich.
  • Opis: o Niku, który postanowił uciec z cmentarza.
  • Źródło: rozdział 6, Szkolne lata Nikta Owensa, s. 145

• Umarli winni okazywać litość.
  • Postać: Szara Dama
  • Źródło: rozdział 1, Jak Nikt nie odszedł z cmentarz, s. 25

• (…) wciąż się czuję jak wtedy, gdy byłam drobnym stworzeniem splatającym wianki ze stokrotek na starym pastwisku. Człowiek zawsze pozostaje sobą, to się nie zmienia. Lecz on sam zmienia się nieustannie i nic na to nie poradzi.
  • Postać: mateczka Slaughter
  • Źródło: rozdział 8, Rozstania i pożegnania, s. 218

• Zawsze łatwiej jest umrzeć spokojnie, obudzić się w stosownym czasie w miejscu, gdzie cię pogrzebano, pogodzić się z własną śmiercią i oswoić z pozostałymi mieszkańcami.
  • Źródło: rozdział 1, Jak Nikt nie odszedł z cmentarz, s. 12

• (…) zawsze się znajdą tacy, którzy uważają, że ich życie stało się tak nieznośne, że najlepiej przyspieszyć przejście na inny poziom istnienia.
  • Postać: Silas
  • Źródło: rozdział 4, Nagrobek dla wiedźmy, s. 75

• Ze wszystkich narządów (…) najniezwyklejszy jest język, używamy go bowiem zarówno do smakowania słodkiego wina i gorzkiej trucizny, jak i do wypowiadania słów zarówno słodkich, jak i cierpkich.
  • Postać: Nehemiah Trot
  • Źródło: rozdział 7, A imię ich Jack, s. 170
  • Zobacz też: język